Каманда Кульлінковіча была хіба адзінай, каго ўсур’ёз успрымалі ў беларускамоўнай тусоўцы ў 90-х. Хоць сам выканаўца і пяяў па-расейску, але кожнаму было зразумела, што гэтыя песьні, створаныя тут. Рэдкасьць на тыя часы — расейскамоўны «Нейра дзюбель» паклікалі выступаць на цалкам беларускамоўны на тыя часы фэстываль «Басовішча», а Мулявін уручаючы прыз, як лепшаму гурту году на «Рок-Каранацыі» сказаў, што яго меркаваньне супала з выбарам журы. Сам Кульлінковіч ня раз заяўляў, што любіць сваю Радзіму, хай сабе і выказвае тую любоў расейскімі словамі. А пасьля таго, як да яго трапіў томік Караткевіча, ён вырашыў засьпяваць на сваёй мове. На той час «Нейра дзюбель» меў у дыскаграфіі 8 альбомаў. Пытаюся ў Аляксандра, ці не цяжка было перайсці на беларускую?